Izena:
Ereinotz
Hostoak: Hosto iraunkorreko zuhaixka.
Helduen
tamainua: Lorategian landatuta, normalean zuhaixka bezala ikusiko dugu, baina
urteekin, libre uzten badugu inausketa barik, zuhaitza egiten da, 15 m.
altueraraino heltzen dena, edo zuhaixka trinko bat osatu ahal du, bere
oinarrian ateratzen diren kimuekin.
Deskribapena:
Ereinotz mediterraniar aldeko sorburukoa da, basokoa hazten da leku askotan.
Bere
hostaila berde iluna, iraunkorra eta erakargarria, ere bere hostoak eta loreak
oso urrintsuak dira. Loreak udaberrian ateratzen dira, horiak, landare emeetan
baia beltxak transformatzen dira.
Mediterraniar
klimaren kanpo oso hozpera da eta
eguzki gogorrak hostoak erre ahal ditu.
Lurra
eta Kokalekua: Edozein lorategitako lurran, baina lurrak aske eta freskoak
nahiago ditu, haize hotzen babestuta. Eguzkitan edo itzalean
Inausketa:
Udaberrian, zurtoinak eta hosto hondatuak kendu.
Topiario
arterako, hau da, apaingarri forma berezia emateko, udan ebakitu.
Ugalketa:
Oso azkar ugaltzen dira, udan kimuez edo ukondoaz, ere oinarrian ateratzen
diren adar zupatzaileak kontuz hartu ahal ditugu, landare berriak lortzeko.
Ohar
interesgarriak: Askotan lorategietan erabiltzen da, zuhaixka isolatua bezala, taldeak egiten edo zuhaitz txiki bakarti
bezala.
Lorontzi
batean landatutako aleek kukurutxen erasoak
jasotzen dituzte, batez ere, sabai azpian badaude.
Kontuz
eduki ez nahasteko Ereinotz arrunta(Laurus nobilis) Ereinotz-gereziondo edo
Ereinotz errealarekin (Prunus laurocerasus), oso antzekoak direlako. Azken landare hau pertsonak jateko toxikoa da.
Janariak lurrineztatzeko, landare sendagilea bezala eta urringintzan erabiltzen den landare bat da.
Ereinotzekin greziarrek beren ereinotz koroak egiten zituzten beren heroientzako, beren heroiei koroatzeko, ospe eta jakintza sinbolo bezala
No hay comentarios:
Publicar un comentario